... Moje prace plastyczne wystawiałam na Śląsku i Pomorzu (wystawy zbiorowe i indy- widualne), a także w Dessau i Wilnie (zbiorowe). Obrazy moje znajdują się w zbiorach prywatnych we Francji, Niemczech i USA.
* Janina Bińczak, Wstęp do tomiku „Wiersze… w drodze” :
Wiersze Danuty Buli emanują prostotą, radością życia i fascynacją chwili „tu i teraz”. Są wyrazem poszukiwań dróg autorki do siebie, poszukiwań w poznawaniu i wyrażaniu siebie.
Każdy utwór jest kolejnym krokiem w rozwoju duchowym – „nowy dzień rozpoczynający się od zgody na bezsilność”.
W płynącej zadumie, w prawdzie słów jawi się afirmacja życia. To modlitwy Danuty.
* Jadwiga Jawor-Baranowska, Z listów Czytelników, tomik: „Wiersze…w drodze”
Codzienne czynności nabierają w Twoich wierszach znaczenia rytuału, sztuki (poranek, oglądanie reklamy w telewizji, zawieja), a te, które sztuką są (malowanie irysów, tworzenie biżuterii ze sfilcowanej wełny(, staja się nią jeszcze pełniej, kiedy towarzyszą im takie przemyślenia (…)
Jeżeli zaś mowa o tworzeniu, w wierszach znajdujemy odpowiedź na pytanie: „Co ja daję światu?”. Są to radosne momenty obcowania z utworami, z których płynie wiara, nadzieja i miłość. Poprzez Twoje „rozświetlone wnętrze” wszystkimi kolorami wiosny promienieje radość i ciepło, bo jak piszesz:
łódź mojego życia wpłynęła
do bezpiecznego portu ocalenia
Pan zdjął mi z oczu zasłonę
upiększającą woalkę
ujrzałam swoje utrudzone dłonie
szukające oparcia
do teraz
* Janusz Magiera, Posłowie w tomiku: „Wiersze… w drodze”
(…) W wierszach Poetki można zamieszkać, w Jej słowach bowiem znajdujemy siebie i swoje doświadczenia. Wiele w nich tęsknoty człowieka do człowieka. Danuta Bula jest poetką refleksji, ale i codzienności, gdyż uchyla szafy swoich wspomnień i stanów emocjonalnych. Uczy nas patrzenia na otaczający świat i zaglądania do swego wnętrza.
Poezja Danuty Buli jest miejscami malowana pociągnięciami pędzla. Jej wiersze są tak obrazowe, że dają się namalować. Smaku dodają wyszukane metafory, liczne konteksty literackie, filozoficzne i religijne, korespondencja sztuk oraz poetycki franciszkanizm.
Nie jest łatwo w naszych czasach spotkać poetę, który potrafi tak dobrze i szczerze przekazywać głębokie treści. W niniejszym tomie Danuta Bula jawi się nam jako poetka pełna ciepła, wrażliwości, szlachetności, głębokiej wiary i nadziei. Są w tym tomiku wiersze, które na trwałe odciskają się w pamięci, bo mówią o nas samych. (…)